Plastyczniak

HISTORIA

KALENDARIUM DZIEJÓW SZKOŁY

Poznaj historię naszej szkołym która sięga aż 1959 roku.

2019

W tym roku opolski Plastyczniak obchodzi wyjątkowy jubileusz: już od sześćdziesięciu lat nauczyciele kształcą tu młodzież uzdolnioną artystycznie. W związku z jubileuszem Galeria Sztuki Współczesnej w Opolu przygotowała wyjątkową wystawę prac zatytułowaną „Pokolenia”. W ramach wystawy można obejrzeć prace kilku pokoleń artystów związanych z Plastyczniakiem; jej wernisaż staje się wspaniałym spotkaniem, okazją do wielu wzruszeń i zamyśleń.
Świętuje również nasze Ognisko Plastyczne, starsze od szkoły o całe dziesięć lat. Kulminacją tegorocznych obchodów jest uroczysta Gala Jubileuszowa 60-lecia, która odbywa się w sali koncertowej Szkoły Muzycznej. Na gali obecni są przedstawiciele władz samorządowych i wojewódzkich oraz dyrektorzy opolskich szkół; przyjmujemy serdeczne życzenia od wielu instytucji kulturalnych i oświatowych.

Po części oficjalnej przychodzi czas na rodzinne niemal, bardzo wzruszające spotkania w naszym Ognisku.

Ten jubileuszowy rok uświadamia nam upływ czasu. Za nami wiele pięknych, radosnych, budujących wydarzeń. Podołaliśmy też wielu wyzwaniom i stawiliśmy czoła trudnościom. Co przyniosą kolejne dziesięciolecia? Jak zmieni się szkoła i nauczyciele, jakie będą kolejne pokolenia naszych uczniów? Jedno jest pewne: miłość do sztuki i dobra edukacja mają przyszłość!

2018

Zeszłoroczne zaangażowanie Plastyczniaka w obchody 800-lecia Opola zostało docenione przez miejskie władze: za realizację związanego z nimi projektu otrzymujemy medal. Podczas uroczystego wernisażu w Urzędzie Marszałkowskim podsumowujemy również projekt Erasmus+.

Wiele działań szkolnych upływa pod znakiem kolejnej ważnej rocznicy: setną rocznicę odzyskania niepodległości upamiętniamy w Plastyczniaku poprzez wystawę prac uczniowskich i warsztaty (m.in. „Ludzie Niepodległej”). Z kolei kolejna rocznica urodzin Patrona naszej szkoły zbiega się z Rokiem Jana Cybisa na Opolszczyźnie. Słuchamy wykładów, przeprowadzamy warszaty i ogłaszamy konkurs plastyczny; na podstawie fragmentów dziennika Cybisa przygotowujemy spektakl, a „urodzinowymi” słodyczami częstujemy Opolan. W atmosferze artystycznej zabawy upływają nam również andrzejki: ich tegoroczne hasło to: „Lata dwudzieste, lata trzydzieste”.

Stanowisko wicedyrektora szkoły obejmuje Katarzyna Kubik.

Z głębokim żalem żegnamy Barbarę Jaskólską, wspaniałą historyczkę sztuki, która zaraziła swą pasją nie tylko uczniów, ale i wielu nauczycieli Plastyczniaka.

2017

Dla Opolan jest to rok ważnego jubileuszu. Wiele wykładów, wystaw, projektów i warsztatów, w których bierze udział Plastyczniak, jest związanych właśnie z obchodami 800-lecia lokacji miasta Opola. W jubileusz wpisują się nawet tegoroczne działania projektu Erasmus+. Kulminacyjnym wydarzeniem obchodów była parada ulicami miasta – w barwnym korowodzie i tym razem nie zabrakło przedstawicieli naszej szkoły.

Poznawanie historii i zabytków rodzimego miasta absolutnie nie koliduje z podróżowaniem: uczniowie Plastyczniaka wyjeżdżają na wycieczkę do Wiednia, na plener do Toskanii, biorą udział w wymianie uczniowskiej ze szkołą partnerską w Belgii. W ramach projektu Erasmus+ odwiedzają naszych projektowych partnerów w Pradze i w Dijon. Efekty warsztatów fotograficznych „Portrety miast” można obejrzeć w opolskim Heliosie.

W ramach andrzejkowej zabawy organizujemy w szkole „Dzień z Fridą Kahlo”. Pomysł okazuje się przysłowiowym strzałem w dziesiątkę: bawimy się świetnie, a inspiracja do zabawy jest ambitna. Plastyczniak staje się nawet z tej okazji bohaterem audycji Radia Opole.

Przed głównym budynkiem szkoły pojawia się… Lama. Zupełnie nieprzypadkowo symbol znanego opolskiego festiwalu filmowego zdobi teren Plastyczniaka.

2016

Ten rok upływa pod znakiem pogłębiania międzykulturowych kompetencji i umiejętności językowych. Wyjeżdżamy za granicę, gościmy delegację szkolną z Belgii, w ramach projektu Erasmus+ uczestniczymy w wideokonferencji ze szkołami z Francji i Czech. Odbywają się aż trzy spotkania Art Cafe; Maria Bitka i Katarzyna Kubik doskonalą swój zawodowy warsztat we Florencji.

Poza tym warsztaty, spotkania, wystawy i wykłady, kolejny „Pączek dla Afryki”. Szkoła uczestniczy również w Światowych Dniach Młodzieży. Na wiosnę odbywa się kolejna edycja „Pejzaży Miast” – tym razem „Mosty”.

W wielkim smutku żegnamy Mieczysława
Gąsiorka, wspaniałego pedagoga i wieloletniego dyrektora naszej szkoły.

2015

Wycieczki (np. Wiedeń, Bruksela, Praga), plenery (np. Toskania, Koło, Lanckorona), warsztaty. Udana, owocna współpraca z wieloma instytucjami kulturalnymi, między innymi z Opolskim Teatrem Lalki i Aktora. Wielodniowe, intensywne warsztaty teatralne, w których uczestniczyli uczniowie Plastyczniaka, dały im unikalną możliwość stworzenia elementów scenografii do „Dziadów” w reżyserii Pawła Passiniego. Opiekunem projektu jest Agnieszka Zientarska. Rusza projekt Art Cafe. Na warsztaty artystyczne do Plastyczniaka przychodzą uczniowie opolskich podstawówek i przedszkoli. Uczniowie Plastyczniaka nie zapominają o tych, którzy potrzebują pomocy zamożniejszej części świata: angażują się w pomoc humanitarną Afryce, m.in. poprzez akcję „Wyślij Pączka do Afryki”. Smacznie, wesoło i z sensem!

2014

To kolejny rok pełen pracy. Uczniowie i nauczyciele biorą udział w projektach, przygotowują wystawy (na przykład w Bibliotece Obcojęzycznej czy Miejskiej Bibliotece Publicznej), jeżdżą na wycieczki krajowe i zagraniczne, uczestniczą w plenerach, na przykład najdłuższym szkolnym plenerze w Toskanii angażują się w kampanie społeczne („Pola Nadziei”). Uprawiają sport, edukują się w zakresie zdrowego odżywiania, a nawet wspólnie przygotowują posiłki (projekt „Żyj smacznie i kolorowo!”). Nauczyciele Plastyczniaka wiedzą, jak połączyć tak podstawową kwestię, jak odżywianie, z działaniami artystycznymi: efektem jest Art Food Festiwal. Edukacja w naszej szkole to nie tylko lekcje: odbywają się warsztaty, gościnne wykłady, spotkania literackie (spotykamy się m.in. z Andrzejem Stasiukiem i Markiem Zagańczykiem). Co ciekawe, oba te spotkania prowadzi Dorota Różycka, która już niebawem dołączy do kadry nauczycielskiej. Najstarsze klasy spotykają się z Anną Grzesik, projektantką, architektką wnętrz i absolwentką szkoły, która wkrótce również dołączy do grona nauczycielskiego.

Tego grona, które nagle uszczupliła śmierć Bolesława Polnara. Jego odejście jest wstrząsem dla szkolnej społeczności.

2013

Prace semestralne i dyplomowe uczniów pracowni ceramiki, prowadzonej przez Marię Kupczak-Zajadacz oraz Bogusława Skibińskiego, goszczą w pawilonie wystawowym nowoczesnej Dobroteki firmy Kler w Dobrodzieniu. To jedna z wielu wystaw będących efektem współpracy opolskiego Plastyczniaka i Dobroteki. Szkołę odwiedzają goście z Norwegii, reprezentujący środowisko edukacji artystycznej, a Plastyczniak wyjeżdża m.in. do Prowansji, Poczdamu, Berlina. Kolejny, ostatni już wyjazd w ramach Comeniusa to Volterra. Plastyczniak znów podejmuje ciekawe współprace ze środowiskiem lokalnym: bierze udział w projekcie Miejskiej Biblioteki Publicznej pt. „Krynicki na murze”, w ramach projektu „Malujemy świat” upiększa dwie ściany w opolskim hospicjum Betania. Odbywa się pierwsza edycja Ogólnopolskiego Konkursu Plastycznego „Pejzaże miast” – konkurs, organizowany przez naszą szkołę, kierowany jest do wszystkich szkół plastycznych w kraju.

Uczniowie i nauczyciele z wielkim smutkiem przyjmują wiadomość o śmierci Elżbiety Piwek, aktorki prowadzącej w Plastyczniaku koło teatralne. Jej pasji, osobowości, zaangażowania i profesjonalizmu nikt już nie zastąpi.

2012

Kolejny rok obfitujący w wydarzenia artystyczne i kulturalne. Uczniowie naszej szkoły biorą udział m.in. w Olimpiadzie Artystycznej, Ogólnopolskim Przeglądzie Rysunku, Malarstwa i Rzeźby w Katowicach, w ramach Comeniusa jadą do Rumunii, Turcji i na Węgry. Odbywa się wiele wycieczek szkolnych, rajdów i plenerów, w tym dziesięciodniowy plener w Toskanii. Plastyczniak organizuje warsztaty dla uczniów opolskich szkół, co stanie się stałym elementem promocji naszej szkoły w środowisku lokalnym.

2011

Zacną tradycją Plastyczniaka jest organizowanie w szkole wykładów gościnnych. Uczniowie i nauczyciele mają w tym roku okazję wysłuchać wykładów profesora Bartłomieja Kozery, poświęconych wartościom etycznym, estetycznym oraz kwestiom istnienia dzieła sztuki.
W ramach programu Comenius powstaje i rozwija się projekt „Parallel ways”. Opolskiemu Plastyczniakowi partnerują w projekcie szkoły z Włoch, Węgier, Rumunii i Turcji. W ramach Salonu Jesiennego GSW jak co roku swoje prace prezentuje kilku artystów, będących nauczycielami naszej szkoły.

2010

Opolski Plastyczniak współpracuje z różnymi instytucjami, zwykle są to placówki o charakterze kulturalno-oświatowym: biblioteki, teatry, domy kultury. Niecodzienną propozycją był plener malarski na terenie siedziby Wodociągów i Kanalizacji w Opolu: nasi uczniowie wykonali w ramach pleneru kilkadziesiąt prac, przedstawiających m.in. zabytkową wieżę ciśnień oraz inne obiekty przemysłowe znajdujące się na terenie wodociągów miejskich.

Z kolei nauczyciele, korzystając m.in. z funduszy unijnych, wciąż się dokształcają, doskonaląc nauczycielski warsztat. Maria Bitka i Łukasz Piotrowski wyjeżdżają na kursy językowe do Wielkiej Brytanii.

2009

W kolejnym roku opolski Plastyczniak nie zwalnia tempa swych działań. Wyjeżdżamy na wycieczki, plenery, rajdy i zielone szkoły, organizujemy ślubowanie pierwszoklasistów i kolejne dyplomy, wieńczące kilka lat nauki przedmiotów artystycznych. Uczymy się, świętujemy i egzaminujemy zgodnie z rytmem kalendarza.

2008

Rozpoczynamy przygotowania kolejnego międzynarodowego projektu: w ramach programu Comenius opolski Plastyczniak podejmie współpracę z College Louis Pasteur w Burgundii. Zaplanowana zostaje pierwsza wymiana uczniów między partnerskimi szkołami. Jesienią odbywa się również dwutygodniowy plener w Toskanii.

2007

Desant młodych energicznych nauczycieli. Szkoła nabiera rumieńców. Prezentacje projekty, egzaminy, spotkania, noce filmowe, spektakle, festiwale, konkursy, plenery, wernisaże...Czas leci...

2006

Organizacja wystawy fotograficznej pod patronem Ambasady Francuskiej – "Drogi Europy". Dni Kultury Frankofońskiej stają się tradycją szkolną dzięki nauczycielom języka francuskiego w tym pełnej poświęcenia Irenie Paul. Grupa uczniów pod kierunkiem Roberta Suchińskiego prezentuje wystawę rzeźby w teatrze im. Jana Kochanowskiego w Opolu. Zastępcą dyrektora zostaje Małgorzata Gałązka.

2005

Początek współpracy z Centralnym Muzeum Jeńców Wojennych – Łambinowice, obejmuje organizację plenerów malarskich. Tradycja stają się wyjazdy do zaprzyjaźnionej Toskanii/Włochy. Odbywa się drugi wyjazd do Grasse/Francja na Festiwal Teatrów Szkolnych. Tłumaczenia tekstu sztuki Finna Methlinga "Powrót zielonych cieni" – dokonuje Rozwita Jaroń – nauczycielka języka francuskiego.

2004

Szkolna grupa teatralna pod kierunkiem Elżbiety Piwek-Jóźwickiej, aktorki Teatru im. Jana Kochanowskiego w Opolu, bierze udział w Festiwalu Teatrów Szkolnych w Grasse/Francja z przedstawieniem „Ferdydurke” Gombrowicza. Zastępcą Dyrektora zostaje Daniel Szopiński.

2003

Inauguracja „Sobotnich spotkań ze sztuką”, na które zapraszany jest Maciej Miezian historyk sztuki z Krakowa. Odbywa się plener w Prowansji – zapamiętany przez spotkania z twórczością M. Chagalla, H. Matissa, F. Legѐra i W. Gombrowicza. Pracę w szkole rozpoczyna Leszek Ołdak i otwiera nową pracownię technik scenograficznych.

2002

Nabiera intensywności praca nad europejskimi projektami, dołączają programy – „Depomapol” Gazeta internetowa realizowana z Niemcami, Portugalią i Malta, „społeczna aktywność Unii Europejskiej” z Portugalią/ Maderą i Francją. Wielkim przeżyciem staje się interdyscyplinarna wyprawa wzdłuż Renu – z cyklu – kultura wokół rzek Europy. Szybko rozwijająca się dyscyplina – fotografia, pod kierunkiem Daniela Szopińskiego obfituje sukcesami uczniów w postaci licznych nagród. Rozpoczyna się edycja 3-dniowych dni Pasiecznych Prezentacji prowadzonych przez Adama Derę oraz wydawane jest pismo szkolne – „Galeria nad Odrą” prowadzone przez Bronisława Bolka.

2000

Szkoła zostaje koordynatorem pierwszego Europejskiego Projektu Edukacyjnego Socrates/Comenius „Hellada – duchowa Ojczyzna Europejczyka” do współpracy zapraszając szkoły z Francji, Niemiec i Łotwy. Uczniowie zwiedzają w związku z tym Grecję. Projekt zostaje wyróżniony przez Agencję Narodową i prezentowany w Ministerstwie Edukacji Narodowej w Warszawie. W związku z reformą szkolnictwa rozpoczyna naukę pierwszy rocznik 6-letniej Ogólnokształcącej Szkoły Sztuk Pięknych.W Zespole Państwowych Placówek Kształcenia Plastycznego oprócz PSLP i Ogniska Plastycznego pojawiają się gimnazjaliści i nowy skrót: OSSP. Za dwa lata dołączy do ZPPKP dołączy jeszcze – 4letnie Liceum Plastyczne, czyli PLP, a Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych – wygaśnie.

1999

Organem prowadzący Zespół zostaje Samorząd Miasta Opola.

1998

Szkoła powoli dźwiga się z popowodziowych zniszczeń. Z energią organizuje Ogólnopolskie Warsztaty Fotograficzne prowadzone przez fotografików francuskich pod kierunkiem Jean-Bernarda Mazensa. Opiekunami ze strony polskiej są: Daniel Szopiński i Grażyna Gądek. Rozpoczynają się regularne wyjazdy edukacyjne do Włoch, owocujące wystawami prac malarskich i rysunkowych.

1997

Katastrofalna powódź dewastuje przyziemie i cześć drugiej kondygnacji nowego budynku. Ulegają także zniszczeniu pracownie: ceramiczna w bursie i stolarnia w piwnicach starej szkoły. Piece ceramiczne, maszyny do obróbki drewna, magazyny. Żywioł niszczy archiwum prac uczniowskich. Pod wodą znajdują się też piwnice Ogniska Plastycznego. Gmina Miasta Warszawa opłaca wszystkim uczniom i nauczycielom miesięczny pobyt w Ośrodku Szkoleniowym w Sromowcach Wyżnych (Pieniny). Szkoła w tym nowym budynku, którym się dopiero cieszono jest remontowana po powodzi. Jednocześnie wiele osób i instytucji w Polsce i poza granicami wykazuje w tych dramatycznych chwilach chęć niesienia pomocy. Dzięki nim szkoła może funkcjonować już w pierwszych miesiącach po kataklizmie. Mimo trudności dochodzi do skutku wystawa pokonkursowa prac inspirowanych twórczością Jana Cybisa, cudem uratowanych przed wielka wodą. Miejsce na wystawę użycza ks. Piotr Maniurka w Muzeum Diecezjalnym. W szkole rozpoczynają pracę Adam Dera (historia), Małgorzata Futkowska (reklama wizualna), Agnieszka Hajduk (ceramika).

1996

We wrześniu uroczyście otwarta zostaje nowa siedziba szkoły. Budynek poświęca duszpasterz środowisk twórczych ks. Piotr Maniurka. Szkoła organizuje ogólnopolski konkurs malarski – „100-lecie urodzin Cybisa – inspiracje”. Jury przewodniczy Stanisław Rodziński – ówczesny rektor ASP w Krakowie. Z uczniami spotka się przybyły z tej okazji syn Jana Cybisa – Jacek. W programie pojawiają się nowe specjalizacje: techniki graficzne, aplikacja i reklama wizualna w miejsce wystawiennictwa. Zastępcą dyrektora ds. Ogniska Plastycznego zostaje Zofia Szopińska, a sekretarką Danuta Łabanc.

1995

Szkoła rozpoczyna pracę metodą projektów, integrującą treści różnych przedmiotów. Kolejne lata to przekrojowe tematy kierunków artystycznych. Na skutek szeroko zakrojonych akcji nauczycieli, uczniów i rodziców i wydatnej pomocy wizytatora CEA Barbary Pietrakowskiej-Ołdak przychodzą szkole na pomoc Minister Kultury i Sztuki, Wojewoda Opolski (Ryszard Zembaczyński), Prezydent Miasta Opola (Jacek Kucharzewski) przekazując szkole budynek (przy ul. Strzelców Bytomskich 10) oraz pomoc finansową na jego adaptację. Dzięki wydatnej pomocy Fundacji Współpracy Polsko-Niemieckiej rozpoczyna się remont. Zastępcą dyrektora zostaje Jadwiga Poliwoda–inicjatorka wielu szkolnych wypraw szlakami najcenniejszych europejskich zabytków. Główną Księgową - Krystyna Turek.

1994

W wyniku włączenia Państwowego Ogniska Plastycznego w organizm Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych, mocą Zarządzenia Ministra Kultury i Sztuki powołany zostaje do istnienia Zespół Państwowych Placówek Kształcenia Plastycznego czyli ZPPKP. Od tego momentu szkoła zmienia nazwę. Grono pedagogów zasilają: Teresa Drożdż Muszyńska (wystawiennictwo), Krystyna Wołowska (rysunek i malarstwo), Maria Kupczak-Zajadacz i Robert Suchiński (rzeźba), Bronisław Bolek (wystawiennictwo), Elżbieta Skrzypek (język polski), Jan Malinowski (fizyka i chemia) i Kazimierz Kopczak (matematyka).

1991

Funkcję Dyrektorki szkoły obejmuje Małgorzata Wojtanowska. Zainicjowane zostają wymiany międzynarodowe nauczycieli i młodzieży. Z pierwszą wizytą przyjeżdża grupa 25 osób z Albertville/Francja – młodzież z nauczycielami. Rok później grupa 25 uczniów Liceum Plastycznego udaje się z rewizytą do Albertville. Towarzyszy jej wystawa prezentująca dorobek szkoły. Oprócz wymian z Francją, intensywnie rozwija się współpraca z Niemcami. Do Opola przyjeżdża grupa z Owschlag (Schleswig-Holstein) i rozpoczyna się wieloletni cykl wymian nauczycieli i młodzieży z tą szkołą. Tradycją stają się plenery w Trzebieszowicach. Zaszepcą szkoły zostaje Felicja Pepińska.

1989

Młodzież pod kierunkiem Małgorzaty Wojtanowskiej prowadzi teatr i kabaret. Zmiany zachodzące w kraju odbijają się w szkole ciekawymi akcjami plastycznymi – m.in. wystawą o sztuce socrealizmu. Rozpoczyna się cykl wystaw autorskich uczniów w galeriach opolskich – Na Cyplu, w Sali Związków Twórczych i innych. Pracę w szkole rozpoczyna Małgorzata Wółkiewicz – niestrudzona propagatorka kultury francuskiej, a także: Beata Pizoń (ceramika), Bożena Szwajkowa-Krauze (rysunek i malarstwo), Bogusław Skibiński (snycerstwo) i Andrzej Sznejweis (wystawiennictwo).

1987

Po odejściu na emeryturę Haliny Figułowej, miejsce polonistki zajmuje Małgorzata Wojtanowska. Pracę w szkole rozpoczyna również Daniel Szopiński (wystawiennictwo) oraz Zbigniew Natkaniec (rysunek i malarstwo) i Barbara Jaskólska (historia sztuki).

1982

Lata osiemdziesiąte, a zwłaszcza okres po stanie wojennym charakteryzuje się stabilizacją w kwestiach programowych i organizacyjnych. Regularnie odbywają się wyjazdy plenerowo-rekreacyjne do Zieleńca oraz plenery w Niwkach.

1979

Podczas obchodów 20-lecia, istnienia PLSP, nadane zostaje szkole imię Jana Cybisa. Na uroczystości jest obecna siostra artysty. Adolf Panitz wykonuje portret rzeźbiarski Jana Cybisa, a Alojza Zacharska – portret malarski. W gronie pedagogów po raz pierwszy pojawiają się Stanisław Hunc (wystawiennictwo), Henryk Niestrój i Jadwiga Poliwoda (historia sztuki).

1977

Irena Grabowska przejmuje obowiązki zastępcy dyrektora. Rozpoczyna się organizacja wyjazdowych plenerów szkolnych, działa teatr prowadzony przez Renatę Fikus przy współpracy Marii Hampel, a także szkolny chór pod opieką Krystyny Kogi. Pracę w szkole podejmuje Felicja Peplińska, a rok później Janusz Młynarski.

1972

Do nowego budynku Bursy Szkół Artystycznych wprowadzają się pierwsi uczniowie.  Część pomieszczeń bursy przeznaczona jest na pracownie: ceramiki, rysunku i malarstwa, oraz wystawiennictwa, które obok pamiątkarstwa staje się drugim przedmiotem zawodowym. Zajęcia z wystawiennictwa prowadzone są przez Marię Hampel.

1970

Mieczysław Gąsiorek obejmuje funkcję dyrektora szkoły, a Marian Szczerba-zastępcy dyrektora. Rozbudowuje się zaplecze warsztatowe. Powstają nowe pracownie: obróbki drewna i metaloplastyki. W tym samym roku podejmuje pracę w PLSP opolska malarka Alojza Zacharska oraz Irena Grabowska, która w niewielkim budynku obok Sali gimnastycznej organizuje pierwsze zajęcia ceramiki.

1967

Zrealizowana zostaje koncepcja uzawodowienia szkół artystycznych w Polsce. W opolskim liceum rozpoczyna się nauka specjalności: pamiątkarstwo. Dochodzą także nowe przedmioty zawodowe: rysunek techniczny, rysunek zawodowy i technologia. Jednak w obliczu braku potrzebnych pomieszczeń, opolskiemu Liceum Plastycznemu grozi likwidacja.

1963

Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych przenosi się do pomieszczeń świeżo wówczas oddanego do użytku budynku Szkoły Muzycznej. Liceum zajmuje drugie piętro gmachu. Ten stan sąsiedztwa obu szkół ma być prowizoryczny i trwać do czasu wybudowania dla PLSP jego własnej siedziby. Przedmioty plastyczne nauczane wówczas to: malarstwo i rysunek, kompozycja brył i płaszczyzn z liternictwem i historia sztuki. Rok po przeprowadzce pracę w liceum rozpoczynają: Zdzisław Chudy i Adolf Panitz.

1960

W liceum Plastycznym rozpoczyna pracę Bogumił Buczyński. Wydział Kultury Urzędu Wojewódzkiego powierza mu funkcję dyrektora nowej placówki. Rok później grupę nauczycieli-plastyków zasila Krzysztof Bucki, a dwa lata później Ryszard Kowal. Czesław Kurek, współzałożyciel szkoły, angażuje się w pracę dydaktyczną i prowadzi zajęcia z języka polskiego.

1959

Staraniem Czesława Kurka, nauczyciela i miłośnika kultury ludowej oraz Piotra Świerca, muzykologa, powołane zostaje w Opolu Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych. Placówka ta pojawia się w miejsce wygasającego Liceum Plastycznego mieszczącego się przy budynku szkolnym przy ul. Luboszyckiej. Kadrę pedagogów stanowią wówczas świeżo przybyli z Krakowa absolwenci ASP: Marian Szczerba, Wincenty Maszkowski i Jan Borowczak. Kadra nauczycieli przedmiotów ogólnokształcących w nowo powstałym liceum to nauczyciele jednocześnie pracujący w starszych klasach Liceum Pedagogicznego. Dyrektorem obu placówek jest Franciszek Kurbiel.